Iedere keer valt het me weer op. Ik stel een vraag: hoe gaat het met je werk? Dan volgt vaak een antwoord waarin iets gezegd wordt als ‘dat ging niet goed en moet ik nog verbeteren’. Ik vraag door. ‘Hoe voelt dat voor jou?’ Antwoord: ‘Sja, niet echt leuk maar het zal toch moeten. Ik moet toch hetzelfde kunnen als mijn directe collega’. En iedere keer weer ben ik verbaasd. Waarom? Waarom toch dat uitgangspunt van uniformiteit? Vanuit een idee van ‘gelijke monniken, gelijke kappen’? Maar klopt dat wel?
Een van mijn volgende vragen is vaak: ‘Wat vind je leuk om te doen?’. Dan krijg ik enthousiaste reacties terug. Mensen stralen als ze daarover vertellen. En meteen daarachteraan: “Maar dat kan toch niet want ik moet …”. Dat werkt bij mij als een lap op een rode stier. Ik word daar energiek en moedeloos van, tegelijkertijd.
Waarom kijken we niet veel meer naar de mens die tegenover je zit? En denk dan ook na over jezelf. Wanneer word jij enthousiast? Als je iets moet doen omdat een ander vindt dat jij dat hetzelfde moet doen als jouw collega? Of als je de ruimte krijgt om jouw talenten te gebruiken in je vak? Inmiddels heb ik deze insteek verdiept. Ik kijk niet meer naar talenten maar naar KernTalenten. Die worden afgeleid uit jouw natuurlijke gedrag als kind. Uit jarenlang onderzoek blijkt dat gedrag een uitstekende leidraad te zijn bij keuzes op volwassen leeftijd. Als je jezelf toestaat in deze lijn te redeneren zie je zoveel meer kansen en mogelijkheden! En ja, dat geldt ook in grote organisaties met vele functiebeschrijvingen en formatieve hokjes. Met een beetje creativiteit is zoveel meer mogelijk. En daar worden mensen letterlijk blij van. En dus ook productiever. Nog veel te vaak zijn wij als samenleving, in organisaties, in bedrijven gericht op het energie steken in dingen die je (nog?) niet goed kunt. Ik snap daar niets van. Het kost moeite om mensen een kant op te sturen die zich niet vanzelf ontwikkelt. Dat gaat ten koste van tijd die mensen kunnen steken in dingen die ze heel goed kunnen en waar ze energie van krijgen!
Wat is er nu mooier dan werk te hebben waarbij je in een flow komt? Omdat je gebruik maakt van de kwaliteiten die van nature al aanwezig zijn. Kwestie van je KernTalenten kennen!
Gelijke monniken, gelijke kappen zit hem wat mij betreft niet in een functie op minimaal eenzelfde niveau uitvoeren. Het gaat om gelijkwaardigheid. Elkaar de ruimte en het vertrouwen geven en van daaruit optimaal te presteren. En dat kan alleen als je mag doen wat écht bij je past. En niet gedwongen wordt energie te steken in wat je van nature niet past.
