Intrinsieke motivatie kun je niet leren, wél ontdekken!
Jouw tijd Jij worstelt zo met je anders zijn Jouw verdriet doet me zoveel pijn Je hebt zoveel talent Dat je zelf alleen niet meer herkent Jij vindt jezelf waardeloos Je bent zo boos Waar is je blijheid gebleven? Je oneindige nieuwsgierigheid? Je was altijd zo gedreven Werd door elke ontdekking verblijd Je hebt geprobeerd je aan te passen aan de rest Keer op keer een soort test Je hebt gemerkt dat je echt anders…
Onzichtbaar verdriet Van buiten ben je zo’n mooi ventje Iedereen kent je Je bent vrolijk en spontaan Rent altijd achter ballen aan Maar in de klas voel je je alleen Ondanks al die kinderen om je heen Jij denkt dingen waar anderen nooit aan denken Jij voelt dingen die anderen nooit voelen Jij doet dingen die anderen nooit doen Nu pas wordt duidelijk wat er in jou omgaat Wat er achter al die boosheid schuil…
Zie je haar, zie je haar echt? Zie je haar? Of kijk jij alleen maar? Ik dacht dat jij haar zag Maar ik geloof dat het toch niet mag Ze is zo gevoelig voor wat jij zegt en ziet Haar niet zien doet zoveel verdriet Van buiten zie je vaak een vrolijke dame Van binnen zit zij zich te schamen Ik overzie het niet en denk dat ik het niet kan Haar zelfvertrouwen daalt er…
